توضیحات:
فرمت فایل : ورد- word
قابل ویرایش
فهرست مطالب:
توکل از نظر معنای لغوی
توکل در بعضی آیات قرآن
توکل درحدیث
توکل در سخنان و نظرات بعضی از عرفا و صوفیان
درجات توکل
توکل و اطمینان قلب
حقیقت توکل
بخشی از متن :
توکل از نظر معنای لغوی
توکل یعنی « جمع کردن عزم بر فعل یا اطمینان قلبی به خدای تعالی و از نظر صوفیه افکندن در عبودیّت و تعلّق قلب به ربوبّیت »
اما در لغت نامه دهخدا «توکل یعنی اعتماد کردن، تکیه کردن و اعتماد نمودن بر کسی و اعتراف کردن به عجز خود، به خدا سپردن و دل برداشتن از اسباب دنیا و به حضرت مسبب الاسباب توجه نمودن، نزد اهل حقیقت اعتماد کردن به آنچه از خداست و یأس از آنچه در دست انسان است.»
توكل در بعضي آيات قرآن
منظور از توكل بر خدا، اين است كه انسان تلاشگر كار خود را به او واگذارد و حل مشكلات خويش را از او بخواهد، خدايي كه از تمام نيازهاي او آگاه است، خدايي كه نسبت به او رحيم و مهربان است.
درجات توكل
در كتاب تاريخ تصوف در اسلام برای توکل سه درجه و مرتبه ذكر شده است:
درجه اول توكل عبارت از اين است كه متوكل به وكيل حقيقي و «نعم الوكيل» كه خداست، وثوق و اطمينان كامل داشته باشد و خود را به او تسليم و تفويض كند.
درجه دوم توكل آن است كه متوكل در مقام خدا، مانند طفلي باشد نسبت به مادر خود، زيرا طفل جز مادر كسي را نمي شناسد و به احدي غير او اطمينان ندارد و اين توكل و تفويض به حكم غريزه فطري است يعني طفل بدون اختيار در هر حال و در مواجهه با هر مشكل، به مادر متوجه است. درحالی که در درجه اول متوکل به حکم شعور و از روی اختیار از باب وثوق و اطمینان به خدا متوجه است.
درجه سوم كه بالاترين درجات توكل است عبارت از آن است كه متوكل به اصطلاح صوفيه در مقابل وكيل عيناً مثل مرده در دست غسال است و البته اين مقام منافي با تدبير است و يعني تا آن حال باقي و متوكل فاني محض است هيچ تدبيري ندارد، حتي دعا و سؤال هم نمي كند. در حالي كه در درجه دوم اگرچه متوكل تدبير ندارد و تسليم است، ولي در مقام دعا و طلب و ابتهال برمي آيد.